Śladami prozy Marcela Prousta 
Chwila wspomnień

Pewnego jesiennego popołudnia siedziałam w domu bez jakichkolwiek chęci do życia. 

Krople deszczu uderzały równomiernie o krawędź parapetu, a ja leżąc leniwie na łóżku wsłuchiwałam się w melodie płynące z mojego radia. 

Już przymykałam powieki, aby móc pogrążyć się w kojącym śnie, gdy nagle do moich uszu dotarły znajome dźwięki. Przysłuchałam się chwilę znanej mi piosence i olśniło mnie. Poczułam się jakby spłynął na mnie deszcz miłych wspomnień. To właśnie ta piosenka towarzyszyła mi przez okres wakacji, kiedy byłam dzieckiem. Pamiętam, jak ludzie tańczyli w rytm jej melodii  i podśpiewywali ją spacerując brzegiem morza. 

W jednej chwili powróciły do mnie wszystkie pozytywne emocje oraz obrazy mojego dzieciństwa. Poczułam się jakbym była w tym samym miejscu,  w którym znajdowałam się kilka lat temu. Czułam, jak ciepło słońca otula moje ciało. To było niesamowite przeżycie.
Jedna krótka chwila potrafiła odmienić cały mój dzień.

Karolina Kościk
2a