"Gehenna Semper Certa Est"

Gdzieś wśród ech człowiek w obłędzie,
w przestrachu i trwodze linie swego losu przędzie.
Wśród szarości i cierpienia,
stoi postać przeznaczenia niema,
niewidoczna, zapomniana, na bok odstawiona
chociaż jemu, nie innemu przeznaczona.

Myśli i umysł jego pogrążone w Gehennie,
żyje w sens swych starań wierząc płomiennie.
Ślepy, naiwny, w urojony sens swój wierzy,
na spotkanie losu swego wiecznie bieży.
Niewidoczna, zapomniana, na niciach jego losu gra melodię śmierci,
a ślepy, naiwny człowiek walcząc wiecznie męki cierpi.

Przeklęty, wyklęty, żywot jego beznadziejny,
jak delikatnej, wodnej trawy chwiejny.
Starania jego wciąż zostają wykpione,
niech dalej wierzy w swe siły urojone.

Dawid Szczypek, 2a